Samen naar een mooie combinatie

Als ruiter werk je vaak super hard aan je paard. Je doet er alles aan om je paard te trainen en fit te houden. Je paard komt niets te kort; als het nodig is staat de fysio, hoefsmid, zadelmaker of osteopaat meteen op stal. Hij krijgt sowieso altijd het beste harnachement, optimale voeding en de juiste supplementen.

Maar… in dit hele verhaal vergeet je een heel belangrijk teamlid! Daardoor laat je tijdens de prestatie geregeld punten liggen. Juist hier valt winst te behalen!

Zonder zweverig te zijn, is het paard onze spiegel. Elk paard heeft dit in zich, omdat dit zorgt dat hij overleeft in het wild. Als ruiter ervaar je op een wedstrijd, spanning, stress, en soms zenuwen. Maar ook de drang of wens om het heel goed te doen. Hierdoor is een fysieke reactie onvermijdelijk, zoals een snellere ademhaling, een hogere hartslag en meer spierspanning. Tegen je omgeving kun je deze gevoelens en reacties misschien verborgen houden. Jezelf kun je ook nog wel voor de gek houden. Maar je paard is zo gevoelig dat hij er meteen doorheen prikt. Zijn instinct zegt dat er gevaar dreigt, hij is meer aangespannen. Als jij dan been geeft, kan zijn reactie zomaar 10 keer zo heftig is als thuis. En voordat je er erg in hebt, schiet hij weg voor je been. Of hij is vanwege de spanning in je bovenbenen niet meer vooruit te branden. En jij vraagt je maar af waarom hij niet wil lopen.

Vaak hoor je ruiters zeggen:
‘Het was een kijkerige baan.’
‘Hij was niet vooruit te branden.’
‘Hij was zo gespannen.’

Maar was dit echt zo? Als je heel eerlijk bent tegenover jezelf… Ben je niet een heel belangrijk teamlid vergeten? Jullie zijn toch samen aan het presteren? Hoeveel van deze spanning bracht jij met je mee? en wat deed jij?